Ένας εκ των «στυλοβατών» της εξαιρετικής πορείας του Εθνικού Σοχού που οδήγησε σε άνοδο και πρωτάθλημα είναι αναμφισβήτητα ο Ιορδάνης Αθανασιάδης, γνωστός και ως Jo ή Dani, ο οποίος είναι ένα από τα πολυεργαλεία στα χέρια του εκάστοτε προπονητή.
Πριν προχωρήσουμε στα όσα ενδιαφέροντα μας είπε αξίζει να αναφέρουμε πως πριν την περσινή επιτυχημένη χρόνια με την ομάδα του Σοχού ο Αθανασιάδης είχε αγωνιστεί σε Ιάσονα κατακτώντας το πρωτάθλημα, σε Νέα Γενεά Ασβεστοχωρίου, Ομόνοια Σίνδου, Ιάσων Αυγής (πρωτάθλημα), 2 χρονιές με ισάριθμους τίτλους στην Κύπρο με Ευαγόρα και Αφροδίτη Γεροσκήπου και στον Εθνικό Μαλγάρων σε Α, Α1 κ Δ Εθνική (με 3 ακόμη ανόδους στο ενεργητικό του).
Στην αρχή της χρονιάς, και μάλιστα επίσημα, είχες ανακοινωθεί από άλλη ομάδα. Μετάνιωσες καθόλου για την απόφαση σου να φύγεις;
Ο χρόνος και τα αποτελέσματα (Πρωτάθλημα-άνοδος) έδειξαν ότι μάλλον σωστά έπραξα. Ήταν η πρώτη φορά που αποχωρώ από ομάδα 20 ημέρες μετά την έναρξη της προετοιμασίας. Δημιουργήθηκαν μεγάλες προσδοκίες και φιλοδοξίες πρωταθλητισμού, χωρίς να υπάρχουν οι βάσεις και η οργάνωση για να υλοποιηθούν.
Όταν βγαίνεις και δηλώνεις ότι «Πάω για πρωτάθλημα» θα πρέπει να μπορείς και να το στηρίξεις όλο αυτό. Από τα «λόγια μέχρι την πράξη» υπάρχει μεγάλη απόσταση. Για να πάω στον Εθνικό Σοχού μεγάλο ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι η ομάδα πήγαινε μόνο για την άνοδο η έπαιξαν ρόλο και τα εχέγγυα που σου έδωσαν οι παράγοντες του συλλόγου. Είναι συνδυασμός και των δύο.
Υπήρξαν αμοιβαίες δεσμεύσεις εκατέρωθεν και επήλθε η συμφωνία .Ο στόχος της ομάδας να κάνει πρωταθλητισμό και να το υποστηρίξει με κάθε τρόπο, ήταν ένα από τα στοιχεία που υπήρξε πλήρη ταύτιση. Η οργάνωση, η λειτουργία και η συνέπεια της διοίκησης απέναντι στο ποδοσφαιρικό τμήμα ήταν άριστη.
Πέρα από αμυντικός μέσος, φέτος αγωνίστηκες σε αρκετά παιχνίδια και ως στοπερ. Σε δυσκόλεψε αυτή η αλλαγή;
Μπορεί να ακουστεί «τετριμμένο» αλλά θεωρώ ότι όταν επιλέγεσαι να αγωνιστείς, προσπαθείς να βοηθήσεις από οπουδήποτε σου ζητηθεί και να βάλεις ως επίκεντρο το «καλό» της ομάδας. Η χρονιά έτσι όπως εξελίχθηκε φάνηκε να ήταν ένας υγιεινός περίπατος για τον Εθνικό. Ήταν έτσι για να έρθει όλο αυτό το επίτευγμα χρειάστηκε μεγάλος κόπος από όλους και πολύ δουλειά.
Τίποτα δεν έρχεται εύκολα και χωρίς μεγάλη προσπάθεια. Πήραμε θέση «οδηγού» από την αρχή στο πρωτάθλημα και μείναμε εκεί μέχρι το τέλος. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η ομάδα απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο και όταν κάναμε την αναμενόμενη αγωνιστική «κοιλιά», εκεί βγήκε «μπροστά» η ποιότητα του ρόστερ μας και παίρναμε το ζητούμενο, δηλαδή τις νίκες. Δεν φτάνουν μόνο τα «ονόματα» για να φτιάξεις σύνολο για πρωταθλητισμό. Όλα τα παιδιά προσπαθούσαν αρκετά στις προπονήσεις και έτσι κατορθώσαμε να έχουμε και καλή φυσική κατάσταση και αγωνιστική διάρκεια.
Το γεγονός ότι ο Σοχός φέτος δημιούργησε ομάδα Α1 πιστεύεις ότι ήταν αυτό που δεν επέτρεψε κανέναν ουσιαστικά να τον απειλήσει;
Η ομάδα «δομήθηκε» για την Α1 και τελικώς αγωνίστηκε στην Α. Υπήρχε πολύ μεγάλη ποιότητα στο ροστερ της και αυτό αντικατοπτρίστηκε πλήρως στον βαθμολογικό πίνακα. Δεν φτάνει μόνο αυτό αλλά σίγουρα το να φέρεις παίκτες από υψηλότερες κατηγορίες σου δίνει ένα πλεονέκτημα. Πέρυσι πρωτάθλημα με τον Ιάσονα Αυγής, φέτος με τον Εθνικό Σοχού, 8 στο σύνολο και αρκετές συμμετοχές σε μεγαλύτερες ανώτερες κατηγορίες.
Τελικά τι μένει από όλη αυτή την ποδοσφαιρική διαδρομή;
Σίγουρα μένουν οι ανθρώπινες σχέσεις. Μπαίνεις σε μια διαδικασία περίπου ενός έτους να «παλέψεις» για έναν κοινό στόχο με 20-30 άτομα, αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο και ζώντας έντονες συγκινήσεις. Προφανώς όταν όλο αυτό στέφεται από επιτυχία, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ικανοποίηση. Χρειάζεται τύχη, ικανότητα, μεγάλη προσπάθεια και σωστές επιλογές για να φτάσεις εκεί.
Επιλέγεις τα τελευταία χρόνια να αγωνίζεσαι στην Α’ και όχι στην Α1 παρά το γεγονός ότι έχεις προτάσεις. Μήπως φέτος θα «αλλάξει» αυτό;
Είναι πολύ νωρίς να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Σε κάθε περίπτωση, ο κάθε ποδοσφαιριστής όταν μπαίνει σε οποιαδήποτε διαδικασία διερευνητικής επαφής με κάποια ομάδα, θα πρέπει πρώτα να είναι τυπικός και υπεύθυνος απέναντι της υποχρεώσεις της και σίγουρος ότι μπορεί να αντεπεξέλθει της απαιτήσεις της κατηγορίας που θα αγωνιστεί. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις είναι αυξημένες και η Α’1 απαιτεί θυσίες.
Ποιοι θεωρείς ότι ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην επιτυχία και στην επίτευξη του στόχου που θέσατε;
Θεωρώ ότι όλοι στον οργανισμό του Εθνικού Σοχού έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι στην επίτευξη του στόχου μας. Ελπίζοντας να μην ξεχάσω κάποιον. Στο ποδοσφαιρικό τμήμα: οι τερματοφύλακες μας, ο Α. Πρέτσι, με καθοριστικές εμφανίσεις, μαζί με τον «γίγαντα» Μουλαρά συνέθεσαν ένα πολύ δυνατό δίδυμο. Οι αμυντικοί μας, τα πλάγια μπακ : Δαβίδ Ζαχαριάδης απ’ τα καλύτερα αριστερά μπακ στην ΕΠΣΜ και ο Βασίλης Τζόλης με τρομερά αθλητικά στοιχεία και μεγάλη συνεισφορά και στην επιθετική λειτουργία της ομάδας.
Στα στοπερ: ο Α.Αντωνίου, ένα παιδί με πολλές δυνατότητες που πρέπει να «προσεχθεί», ο «κοντρολαρισμένος» Θ.Καλτσίδης και ο Α. Δεκάκης που έδωσε πολύτιμες λύσεις. Στον χώρο του κέντρου στον άξονα το «πολυεργαλείο» Β.Σαρίκης, το 8αρι μας Τ.Τσεβρεντζής που «έδενε» τις γραμμές αλλά στάθηκε «άτυχος» με τον τραυματισμό του, ο «μαέστρος» Α.Φουρτζίου, το «μηχανάκι» Α.Γιαννακάκης και ο «έμπειρος» Δ.Κεσίσης . Τα εξτρέμ μας: ο Χ. Χατζηαγοράκης ένας άρτιος τεχνικά ποδοσφαιριστής και ο Γ. Παρούσης με την τρομερή ευχέρεια στο 1vs1.
Στην επίθεση ο Π. Γίλης με το σπάνιο ταλέντο του και ο Ν.Καμπέρι με πολλά καθοριστικά γκολ και σημαντική συνεισφορά. Επίσης, οι νεαροί της ομάδας, ο ταχύτατος εξτρεμ Χ.Κωστούδης και ο δυναμικός Χρ. Κωστίδης που έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους να διακριθούν. Φυσικά το προπονητικό staff μας, ο coach Άκης Στεφανόπουλος τρομερός διαχειριστής «ισορροπιών» μέσα στον Εθνικό που ενέπνεε ηρεμία και ασφάλεια και ο βοηθός προπονητή Γ. Τσιώκας με διπλό ρόλο και ως ποδοσφαιριστής που συνέβαλε τα μέγιστα στην αγωνιστική λειτουργία της ομάδας.
Ο συνδετικός κρίκος παικτών-προπονητή- διοίκησης , ο «τρελός» με τον Σοχό Τ. Παπάζης, ο πάντα χαμογελαστός και ευχάριστος Θ.Ζαχαρέγκας, ο «ελεγκτής των πάντων» Γ. Σπανογιώργος, ο «διακριτικός» και σοβαρός» Μπάμπης Δάνιος, ο εξαιρετικός χαρακτήρας Σ. Μιάκος ,οι Χρ. Καρακόλης, Απ. Χάλτσιος με «αθόρυβη» δουλειά ,ο φροντιστής «Λούκο» Σ. Καμπουσης, και πολλοί ακόμη αφανείς ήρωες και χορηγοί που προσέφεραν από την πλευρά τους.
Ξεχωριστή αναφορά στον Βασίλη Θεοχαρίδη έναν εξαιρετικό άνθρωπο που αντιμετώπιζε τα πάντα με ηρεμία ,σοβαρότητα και ευγένεια χαρακτηριστικά που σπανίζουν στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Σίγουρα μέλος μας αποτέλεσε και ο Βαγγέλης Κωστούδης Shootfootballphotography, ο οποίος με το μεράκι του, κάλυψε με επαγγελματικό τρόπο τους αγώνες της ομάδας μας και δημιούργησε εξαιρετικές αναμνήσεις.
