Τα τελευταία χρόνια το όνομα του έχει “συνδεθεί” με τον όρο πρωτάθλημα εφόσον μετράει ήδη δέκα τα τρία εκ των οποίων σερί. Ο λόγος για τον αμυντικό ογκόλιθο του Μακεδονικού Γέφυρας Ιορδάνη Αθανασιάδη ο οποίος μας παραχώρησε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά “αποφασίζεις” να μην συνεχίσεις όπου ξεκίνησες ή όπου ανακοινώθηκες και να αλλάξεις «ποδοσφαιρική στέγη» την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου (την προηγούμενη χρονιά βέβαια ουσιαστικά άλλαξες ομάδα πολύ νωρίς, ήδη από τον Σεπτέμβριο). Εκ των υστέρων φαίνεται πως η απόφαση σου ήταν απόλυτα σωστή και επιτυχημένη. Θεωρείς ότι στάθηκες τυχερός σε αυτήν την απόφαση η ήταν θέμα ενστίκτου;
Ήταν συνδυασμός και των δύο. Ίσως λίγο η εμπειρία μου να αξιολογώ και να κρίνω καταστάσεις με βάση τα δεδομένα σε προηγούμενες χρονιές που στέφθηκαν με επιτυχία να βοήθησε. Πάντα φυσικά χρειάζεται και ο παράγοντας τύχη αλλά πρέπει και να την «κυνηγάς». Προφανώς για να φύγεις από κάπου υφίστανται αρκετές συγκυρίες για να συντελέσουν σε αυτή την απόφαση. Προσωπικά, ήταν η χειρότερη ποδοσφαιρική εμπειρία που έχω βιώσει το πέρασμα μου το 1ο εξάμηνο του 2024 από την ομάδα της Κριθιάς στην οποία υπήρχαν πολλά προβλήματα σε οργανωτικό, λειτουργικό επίπεδο και μεγάλη «ασυνέπεια». Οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλές αλλά ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας απείχε πολύ απ’ αυτό που απαιτείται για να φτάσεις στην επιτυχία.
Παρ’ όλο που θεωρώ ότι ο Μακεδονικός πήρε με “σχετική” ευκολία το πρωτάθλημα θεωρείς ότι υπήρχαν στιγμές που ο δεύτερος τη τάξη στην βαθμολογία τον “ζόρισε” καθόλου;
Η ομάδα είχε ένα μικρό προβάδισμα των 2 βαθμών όταν ήρθα και ολοκληρώσαμε το πρωτάθλημα με διαφορά +9 από τον 2ο. Όταν έχεις στόχο τον πρωταθλητισμό το «πρέπει» να κερδίζω κάθε αγωνιστική από μόνο του σου βάζει πίεση. Η δευτεραθλήτρια ομάδα των Κουφαλίων είχε πολλά θετικά αποτελέσματα και ήταν η μόνη που διατηρούσε ελπίδες για την κορυφή. Όταν πλέον και «μαθηματικά» κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, βρήκαμε επιπλέον κίνητρα προσπαθώντας να διατηρήσουμε ή να επεκτείνουμε κάποια από τα ομαδικά ρεκόρ-στατιστικά μας κυρίως όσον αφορά το «απαραβίαστο» της εστίας στον 2ο γύρο.
Ακόμα μια άκρως επιτυχημένη χρονιά τόσο σε ομαδικό όσο και ατομικό επίπεδο ολοκληρώθηκε. Δεν θα ρωτήσουμε για τις καλές στιγμές που είναι κάτι τετριμμένο αλλά για την κακή στιγμή που έχεις να θυμηθείς από το φετινό πρωτάθλημα.
Αρνητική στιγμή στην ομάδα του Μακεδονικού η οποία να είχε κάποια επίπτωση στον βαθμολογικό πίνακα δεν υπήρξε. Όλα κύλησαν ιδανικά βάσει βαθμολογικής συγκομιδής με την ομάδα στον 2ο γύρο να έχει μόνο νίκες και μια ισοπαλία. Παρ’ όλα αυτά οι αρκετοί τραυματισμοί και κάποιες αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών, μείωσαν ποσοτικά τον αριθμό του ρόστερ με συνέπεια να «τραβήξουν κουπί» 13-14 ποδοσφαιριστές και οι προπονήσεις να είναι υποστελεχωμένες. Όλο αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στην επιτυχία της ομάδας. Το αγωνιστικό τμήμα κατάφερε να μείνει ενωμένο και σε συνδυασμό με το πολύ καλό «κλίμα» που επικρατούσε να φέρει εις πέρας τον στόχο-αυτοσκοπό του πρωταθλήματος- ανόδου.
Το να διαλέγεις ομάδα, ρωτάμε σαν πολυνίκης πρωταθλητής με 3 σερί πρωταθλήματα τα τελευταία 3 χρόνια, θεωρείς ότι εμπεριέχει ρίσκο και καμιά φορά τύχη;
Δεν διαλέγω ομάδα. Δεν θα «σκουντήξω» και θα αυτοπροταθώ σε κάποια ομάδα όπως συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στον χώρο. Συνήθως υπάρχει ενδιαφέρον και αντίστοιχα επιλέγω και αξιολογώ την κάθε περίπτωση. Κανείς δεν έχει κάνει συμβόλαιο με την επιτυχία. Η οποιαδήποτε επιλογή εμπεριέχει ρίσκο αλλά αν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, αυτό μειώνεται.
Σερί πρωταθλήματα : με τον Ιάσων Αυγής το 2022-23 (Α), με τον Εθνικό Σοχού 2023-24 (Α) και τώρα με τον Μακεδονικό Γέφυρας 2024-25 (Β). 10 στο σύνολο και το «κοντέρ» θα συνεχίζει να γράφει και του χρόνου, ίσως με ένα 4ο σερί;
Μακάρι, ποτέ δεν ξέρεις. Στενεύουν τα όρια λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, επομένως δεν μπορώ να απαντήσω. Προέχει η υγεία φυσικά για το σύνολο των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών και όλα τα άλλα έρχονται.
Τι μένει από την φετινή χρονιά; Ποιοι παράγοντες οδήγησαν στην επιτυχία;
Μιλώντας προσωπικά ασχέτως της επιτυχίας που έφερε η κατάκτηση του πρωταθλήματος στον σύλλογο του Μακεδονικού γνώρισα και συνεργάστηκα με παιδιά τα οποία με «αγκάλιασαν» και με σεβάστηκαν. Η επιτυχία σε ένα ομαδικό άθλημα είναι αποτέλεσμα όλων. Επομένως αξίζει μια μικρή αναφορά στο σύνολο του οργανισμού του Μακεδονικού Γέφυρας. Προσπαθώντας να μην ξεχάσω κανένα: ο τερματοφύλακας της ομάδας Τ.Γιούδας, ένας αθλητής «κόσμημα» για τα ερασιτεχνικά δεδομένα που είναι εμφανείς οι παραστάσεις του από επαγγελματικές κατηγορίες, οι «πυλώνες» της ομάδας: ο captain Ε.Κατσώρας που «τρέχει» για τα πάντα στην ομάδα εντός και εκτός γηπέδων, ο Δ.Καφετζής με την δυναμική παρουσία και εμπειρία του στα μετόπισθεν και ο Γ.Βασιλάκογλου που δίνει και την «ψυχή» του. Ο σκόρερ και εξαιρετικός κεφαλοσφαιριστής Κ.Τζιαφάλιας και το «τανκς» Κ.Παναγιωτάτος. Το 1ο «βιολί» δημιουργικά Μ.Μάστορας και το «μηχανκάκι» Τ.Σωτηράκογλου, ο ποιοτικός Δ.Παναγιωτίδης και το 9αρι της ομάδας Γ.Μιμηκόπουλος που βοήθησε και σε άλλους παράγοντες αγωνιστικά εκτός του σκοραρίσματος. Ο «ταχύτατος» Κ.Μπίτσης και ο «δυναμικός» Π.Χατζηλίας μαζί με την πολύτιμες βοήθειες του Α.Καμπούρη.
Φυσικά, οι νεαροί και ταλαντούχοι Δ.Κουρούνταης,Θ.Ζαιμάκης, Σ.Μπάρμπας και Τ.Στεργιάδης με σημαντική συνεισφορά και όλο το μέλλον μπροστά τους.
Οι επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος προπονητές της ομάδας Ν.Ζαπρόπουλος και Σ.Παλάζης που παρουσίασαν μια ομάδα με πολύ καλή φυσική κατάσταση, σωστό τακτικό πλάνο και φυσικά τους πιστώνεται μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας.
Σίγουρα, όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν εάν δεν τα μετουσίωνε και τα έτρεχε η διοίκηση του συλλόγου. Αρχικά η «ήρεμη» δύναμη της ομάδας ο πρόεδρος Γ.Κανελίδης, ο σοβαρός και μετρημένος Γ.Τσαλκιτζίδης, η πάντα ευχάριστη Σ.Δημητριάδου και ο έμπειρος και «γνώστης» Γ.Καφετζής.
Η ομάδα σου έχει τον πρώτο λόγο για ανανέωση ή ακόμα είναι νωρίς δεδομένου ότι δεν υπάρχει προπονητής και “λογικά” και πλάνο; Και του χρόνου θα θέσεις τον πήχη ψηλά στοχεύοντας σε ομάδα με στόχους πρωταθλητισμού;
Νομίζω είναι νωρίς για τέτοιες αποφάσεις. Δεν γνωρίζω το πλάνο της ομάδας και τους στόχους της ενόψει της νέας σεζόν. Το θέμα είναι να ταιριάζουν τα «θέλω» και των δύο πλευρών και να υπάρχει κοινός τρόπος σκέψης. Καλύτερα να είναι ειλικρινείς οι ομάδες απέναντι στους ποδοσφαιριστές εξ αρχής για να είναι και οι δυο πλευρές ικανοποιημένες. Σε κάθε περίπτωση η μη επίτευξη συμφωνίας δεν σημαίνει κάτι. Το ζητούμενο είναι όταν κλείνει μια χρονιά να νιώθεις ικανοποιημένος όχι μόνο από ποδόσφαιρο αλλά κυρίως από τις φιλίες και τις ανθρώπινες σχέσεις που δημιούργησες και σίγουρα νιώθω «γεμάτος» σε αυτό το κομμάτι.
