Κάτι πολύ καλό “φτιάχνεται” στα Μάλγαρα φέτος!!! Πάνε πολλά χρόνια και συγκεκριμένα την περίοδο 2009-2013 από τότε που ο Εθνικός Μαλγάρων με διοικητικό ηγέτη τον Κ. Ουζούνη «μεσουρανούσε» στα πρωταθλήματα της ΕΠΣΜ με 2 ανόδους σε τρεις σεζόν, από την Α στην Α1 και από την Α1 στην (τότε) Δ’ Εθνική νυν Γ’ με ποδοσφαιριστές απ το «πάνω ράφι»
Και ελάχιστους από αυτούς να συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να αγωνίζονται (Ρακαβίνας, Κουντουράς, Αθανασιάδης, Καραβελίδης, Βαχανελίδης, Δάλλας, Μ΄ςλλιος).
Μετά από πολλά χρόνια ανασύνταξης ο Εθνικός «βροντοφωναζει» πιο δυνατά από ποτέ ότι είναι εδώ και πάει για κάτι καλό! Όλα αυτά βέβαια, απαιτούν χρόνο και σκληρή δουλειά. Οι άνθρωποι ωστόσο που τρέχουν την ομάδα, πήγαν απ’ τον «δύσκολο δρόμο».
Χωρίς φανφάρες, μεταγραφές, μεγάλα μπάτζετ και τυμπανοκρουσίες. Αλλά με πολύ δουλειά του coach Μίκρα, προώθηση πολλών νεαρών από την ακαδημία του συλλόγου, λίγες και στοχευμένες κινήσεις και φυσικά την εμπειρία των παλαιότερων-γηγενών και την παρέα που βγαίνει μέσα στο γήπεδο.
Μια ομάδα που «τρώει σίδερα» μέσα στον αγωνιστικό χώρο και πηγαίνει τα παιχνίδια στα δυνατά της στοιχεία. Ομοιογένεια, δύναμη, αμυντική λειτουργία, στατικές φάσεις και κόντρα επιθέσεις είναι μερικά από τα ατού των μπλε. Μα πάνω απ’ όλα οικογενειακό κλίμα και ομάδα-παρέα. Μια ομάδα που αποπνέει «υγεία», «νοικοκυρεμένη», με διοίκηση στελεχωμένη και από το «αδύναμο φύλο», τρέξιμο-χορηγίες και πολλά ψηστήρια και Barbeque στο γήπεδο.
Στο βαθμολογικό πίνακα με 12 βαθμούς σε 5 αγώνες και έχοντας εκτίσει το ρεπό της, βρίσκεται στην 2η θέση (υπολειπόμενη 2 βαθμών του πρωτοπόρου ο οποίος δεν έχει κάνει το ρεπό του ΑΟΚ.).
Το όπλο της είναι η έδρα της εκεί που μετράει 3×3, με τον κόσμο να «αγκαλιάζει» αυτή την προσπάθεια και να δίνει βροντερό παρόν στις κερκίδες του γηπέδου των Μαλγάρων, ίσως και λόγω των πολλών παιδιών που ζουν στο χωριό και αγωνίζονται εκεί. Το moto «βήμα-βήμα», «κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι» μπορεί να ακούγεται πολύ συχνά στο στρατόπεδο του Εθνικού, αλλά μήπως δειλά-δειλά οι Μαλγαρινοί πάνε να τρελάνουν κόσμο και να πατήσουν κορυφή ;;
